Σαν άνθρωπος έχω απίστευτα νεύρα.. αν και είμαι μια σταλιά , με μια μπουνιά πάνω στα νεύρα μου, ξαπλώνω και το Ζαμπίδη. Με εκνευρίζουν πολλά πράγματα αλλά φροντίζω να μην ξεσπάω στους άλλους , αμα δεν φταίνε. Προχτές ξύπνησα με κέφια , και ήμουν σίγουρη πως θα έχω μια τέλεια μέρα. Άνοιξα τηλεόραση, έφτιαξα καφέ, και άκουσα τη Λίτσα Πατέρα να λέει πως αναμένεται ένα ευχάριστο σαββατοκύριακο για το ζώδιο μου, με εκπλήξεις . Πριν χεστώ από τη χαρά μου, και μιας και άνοιξε ο καιρός είπα να βάλω μπαλαρίνες. Τις έβγαλα από το κουτί τους και μπήκα για μπάνιο. Μέχρι να βγω, να ντυθώ ,να στολιστώ το σκυλί μου είχε ήδη φάει τη μία και ετοιμαζόταν για την δεύτερη. Καυτά δάκρυα κύλησαν στο φρεσκοβαμμένο πρόσωπό μου και άρχισα να την κυνηγάω. 20 λεπτά μετά, εγώ βρισκόμουν ιδρωμένη στην κρεβατοκάμαρα να μετακινώ το κρεβάτι πέρα δώθε και αυτή η σκασμένη να κρύβεται από κάτω. Τελικά το ξύλο το γλίτωσε και γω έφυγα μες τα νεύρα.
Πριν προλάβουν να μου περάσουν , τσακωνόμουν με τον καλό μου, ο οποίος θα πήγαινε να φτιάξει το κινητό του και ήθελε να πάει και το δικό μου για σέρβις γιατί που και που κολλάει. Για να μην τα πολυλογώ του το έδωσα αφού το απόγευμα θα το έπαιρνα πίσω. Έλα όμως που το σύμπαν μου κάνει πλάκα για να γελάει με τα νεύρα μου.
18.15 παίρνω το κινητό μου, το τεστάρω, χαιρετώ τον τεχνίτη και φεύγω.
18.25 δέχομαι κλήση, το σύστημα touch δεν δουλεύει . δεν μπορώ να απαντήσω.
18.30 πίσω στο κατάστημα.
-κάτι πειράξατε και δεν δουλεύει.
-χίλια συγνώμη σε μισή ώρα έλα να το πάρεις.
19.15 πίσω στο κατάστημα. Παίρνω το κινητό.το τεστάρω όλα καλά φεύγω.
19.30 κολλάει το touch, το ακουστικό κάνει παράσιτα, το home button δεν πατάει. Αρχίζω να νευριάζω , σκέφτομαι την μπαλαρίνα και νευριάζω χειρότερα.
20.50 μπαίνω στο μαγαζί κατακόκκινη από τα νεύρα. Βρίζω έναν πελάτη που τον πέρασα για υπάλληλο. Ζητάω συγνώμη. Βρίζω τον τεχνικό, μου λέει να ηρεμήσω. Περνάνε 5 λεπτά δεν ηρεμώ. Μου λέει να περάσω σε μια ώρα.
21.00 μπαίνω στο μαγαζί, ένας καημένος κάθεται μαζεμένος στην καρέκλα. Μου δίνει το κινητό μου. ελέγχω.όλα οκ. Κρατάω τον τεχνικό μέχρι τις 10 να σιγουρευτώ ότι δουλεύει.
21.45 φεύγω .
22.30 κολλάει το γαμημένο home button, τιμωρώ το σκυλί μου για το πρωί. Πάω στη δουλειά του φίλου μου και αρχίζω να του φωνάζω για το μαλάκα που πήγε και έδωσε τα κινητά μας. Βρίσω το σόι του τεχνικού με έμφαση στη μάνα του, το σπίτι του και εύχομαι να του καεί το αμάξι.
24.00 έχω πιει 4 ποτά και έχω ηρεμήσει.
2.00 κοιμάμαι
6.00 ξυπνάω μες τα νεύρα, γιατί τα θυμήθηκα όλα. ξυπνάω και το φίλο μου, γιατί φταίεικαι θέλω πάλι να ξεσπάσω.
8.00 ντύνομαι και φεύγω και περιμένω να ανοίξει το γαμωμάγαζό του.
9.00 δεν θέλω να σας αναφέρω το τι έγινε εκεί μέσα. Αν είχα γκασμά θα το χα σπάσει όλο. Στις 11 πήρα πίσω κομπλέ το κινητό μου, μου επέστρεψε το αρχικό ποσό για το σέρβις και ζήτησε 1000 συγνώμη.
15.00 παίρνω ταξί να πάω για μια συνέντευξη.
Όπου τ ταξιτζής, ε εγώ.
Τ – από πού είσαι?
Ε – από θεσσαλία.
Τ – καλά το βρήκαμε τώρα όλες ελληνίδες.
Προσπαθώ να του εξηγήσω ότι το μαλλί είναι αποτέλεσμα ντεκαπάζ. Και στην τελική δεν είμαστε όλες οι ελληνίδες μελανούρια.
Τ – ε καλά τώρα..
Ακολουθεί 5λεπτη συζήτηση για κόμματα , με έμφαση στη πατρίδα μου Ρωσία( όπως επέμενε) .Μου βρίζει το κράτος, τους πολιτικούς και ότι ο κλάδος του είναι μάγκες και πως 30 χρόνια κάνει ότι θέλει. Κανείς δεν μπορεί να του πει τι θα κάνει. του λέω να στρίψει αριστερά στην επόμενη γωνία. Το κάνει αμίλητος. Πλήρωνω του λέω ένα σπασίμπα και φεύγω.
15.30 μπαίνω στη συνέντευξη. Όλα τέλεια. Δείχνω βιογραφικό ,δείχνουν ενδιαφέρον. Με ρωτάνε για προυπηρεσία. Που να τα βρω χριστιανέ μου?? διαβάζεις ότι είμαι 23, έχω πτυχίο 10 μήνες , πώς στον πουτσο να έχω προυπηρεσία πάνω στο αντικέιμενό μου?
Το βράδυ συνεχίστηκε με τον ημιτελικό του τουρνουά δηλωτής που σας έλεγα όπου οι αντίπαλοι απλά μας ξεφτίλισαν. το ηθικό δίδαγμα είναι να μην πιστεύετε στα ζώδια.
Υ.Γ. wtf δλαδή ρε λιτσάκι ??
