Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

κυριακη...

Κυριακή !! πόσο καιρό έχω να ξυπνήσω ξεμέθυστη και με την ψυχή μου καθαρή στο παιδικό δωμάτιο? Μυρίζω το ψητό της μαμάς και στο μυαλό μου έρχονται τόσες αναμνήσεις..τις κυριακές το σπίτι πάντα έτσι μύριζε και γώ κοιτούσα από το μπαλκόνι και έκανα σχέδια… Άλλες εποχές άλλα όνειρα!!!τώρα κοιτάζω από το μπαλκόνι και ανάβω ένα τσιγάρο!!δεν νιώθω πια την ασφάλεια που ένιωθα κάποτε..πόσες εμπειρίες έζησα από την τελευταία φορά που ξύπνησα έτσι? Πώς άλλαξα τόσο? Βλέπω τρία κορίτσια με μια πολύχρωμη μπάλα στα χέρια , έτοιμα για παιχνίδι, νιώθω έτοιμη να πάω να παίξω μαζί τους μα γι αυτά τα κορίτσια είμαι μια μεγάλη… κοιτώ τη γόπα από το τσιγάρο μου που έχει γίνει ροζ από το κραγιόν μου και προσπαθώ να καταλάβω πώς έφτασα ως εδώ.. μοιάζουν όλα με τον καπνό του τσιγάρου μου..εξανεμίζεται στους τοίχους του παιδικού δωματίου και όσο και αν πάω να τον κρατήσω θα βρει μια χαραμάδα να ξεφύγει.. ρουφώ άλλη μια τζούρα και προσπαθώ να την κρατήσω να μείνουν μέσα μου όλα μα ο καπνός με πνίγει , τα μάτια μου δακρύζουν και χάνονται όλα… πως έβαλα όλα αυτά τα πρέπει πάνω μου και έγινα το κατακάθι του καθωσπρεπισμού??από πότε με νοιάζει τι θα πούνε για μένα? Έγινα από εκείνες τις γκόμενες που πάντα κορόιδευα..σωστή προς όλους μα ποτέ προς εμένα.. ένιωθα άδεια από συναισθήματα ,άδεια από θυμό … σκέφτηκα όλους εκείνους τους ανθρώπους που ήξερα και που ήθελαν να με κάνουν να ζω και μένα έτσι.. Όπως πρέπει..δεν τους κατηγορώ , ούτε εκείνους ούτε κανέναν άλλον που ακολούθησαν τα πρέπει..αλήθεια τι αυτοί τι όνειραν είχαν και πόσο τα πούλησαν για να ζουν τώρα έτσι??θυμώνω με αυτούς που διάλεξαν τον εύκολο δρόμο, τη μέση λύση και προσπαθούν να σπρώξουν και μένα εκεί..στη μετριότητα και το συμβιβασμό ,,προτιμώ το βάθος όμως από τη μέση λύση γιατί άλλωστε το ύψος και η κορυφή ποτέ δεν ήταν το φόρτε μου… αφού πούλησαν τα όνειρά τους ας ζήσουν δυστυχισμένοι, αφού πούλησαν την πίστη τους ας πουλήσουν και την ψυχή τους στο διάολο ..εγώ δεν καθίσω άλλο να βλέπω τα όνειρά μου να φεύγουν!!! Το κινητό μου χτυπάει και οι σκέψεις χάνονται..Η στάχτη από το τσιγάρο έπεσε και η φωνή της μαμάς με καλεί για να φάμε..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου