someone like you

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι τόσο σπάνιοι που ξέρεις πως όσο μακριά και αν είστε θα τους θυμάσαι πάντα. Ξέρεις πως μόνο εσύ φταις που τους έχασες αλλά δεν σε πειράζει, γιατί χαίρεσαι που τουλάχιστον τους γνώρισες. Η marygin είχε τη χαρά να έχει ένα τέτοιο άνθρωπο μέσα στη ζωή της για καιρό..Εκείνος ήταν ο μόνος που την έκανε να κάνει πράγματα που πιο παλιά ήξερε πως δεν μπορούσε να κάνει. Ήθελε πάντα να είναι ελεύθερη και ανεξάρτητη. Κι όμως για χάρη εκείνου του υπέροχου ανθρώπου στρίμωξε τα μικρά χρυσά YSL κουτάκια με τα καλλυντικά της να χωρέσουν τα after shave του. Στρίμωξε τα ρούχα της για να χωρέσουν τα δικά του, το σπίτι μύριζε πια το άρωμα του και στο διπλό της κρεβάτι κοιμόταν πια χωμένη στην αγκαλιά του .Ένα μεγάλο αυτοκίνητο γέμισε το σπίτι της με έπιπλα δικά του και όλα άλλαξαν μέσα σε δευτερόλεπτα .Όχι μόνο στο σπίτι αλλά και μέσα της..σκέφτηκε αν ένιωσε ποτέ πιο ευτυχισμένη από τα άπειρα πρωινά που ξύπνησε ευτυχισμένη με εκείνον από πάνω της να την κοιτάζει και να της λέει πόσο όμορφη είναι. Τα βράδια που περνούσε με τις φίλες της χορεύοντας μεθυσμένη μέχρι το πρωί αντικαταστάθηκαν από βράδια που έπιναν οι δυό τους στο σπίτι και μεθούσαν ευτυχισμένοι. τα καλοκαίρια που περνούσε γυρνώντας τον κόσμο αντικαταστάθηκαν από ατέλειωτες βόλτες με τη μηχανή του όπου δεν την ένοιαζε που θα πήγαιναν φτάνει να κρατιόταν σφιχτά από τη μέση του..όλες οι στιγμές που έζησε με εκείνον ήταν υπέροχες και τώρα τέλειωναν και το λάθος ήταν δικό της. Ο ατίθασος χαρακτήρας της και η δίψα της για ταξίδια δεν μπορούσαν να συνδυαστούν με την κοινή ζωή τους. Και να που πάλι γινόταν όλα από την αρχή. Το ίδιο μεγάλο αυτοκίνητο ήρθε και πήρε όλα τα πράγματα του. πλέον το μπάνιο ήταν γεμάτο με άχρηστα μπουκαλάκια όλα δικά της., το σπίτι δεν μύριζε black xs αλλά το άρωμά της. Τα ήσυχα βράδια έγιναν πάλι ένα αχαλίνωτο ξεσάλωμα με τις φίλες και ο γλυκός ύπνος στην αγκαλιά του έγινε άβολος αγκαλιά με ένα πια μαξιλάρι στο διπλό τους κρεβάτι. Κάθε φορά που τον έβλεπε ήταν όλο και πιο ωραίος .ήθελε τόσο να τον αρπάξει μα ήξερε πως δεν μπορούσε. Το μόνο που μπορούσε να κάνει πια ήταν να τον πληγώνει..Και κάπου εκεί που μάζευε τα πράγματα για την καινούργια αρχή της ,τον ένιωσε κοντά της .Ανάμεσα στα ρούχα της μια μπλούζα δική του που μύριζε όπως εκείνος. Κοίταξε το εισιτήριο και μύρισε πάλι την μπλούζα..άραγε υπήρχε κάποιο μέρος στον κόσμο που να μύριζε όπως εκείνος;;;